تاریخچه عمارت ناصری

 عمارت ناصری کاخ باشکوهی است که روزگاری توسط ناصر الدین شاه برای تفریح و ییلاق در روستای شهرستانک ساخته شده بود. روستای شهرستانک از توابع دهستان لورا، در 630 کیلومتری شمال غربی کرج و جاده چالوس واقع شده است . این بنای بزرگ در میان کوهای پر ابهت و طبیعت بهشتی و هوایی دل پذیر که در مجاورت رودخانه ای روان در دامان طبیعت که در هر گوشه و کنار آن حس آرامش بخشی وجود دارد.سنگ بنای ساخت کاخ ناصری در سال 1295 هجری قمری به فرمان  ناصرالدین شاه در دره "گل کیله" شهرستانک زده شد که تا سال 1298 به مدت 3 سال به طول انجامید.

معماری بی نظیرکاخ ناصری

این کاخ باشکوه متشکل از 2 بخش مجزا است. بخش بیرونی آن که حیاطی مستطیلی شکل است که در 4 تراز طراحی شده است، ورودی شاه که به شکل نیم دایره و در تراز اول قرار دارد و بنای دیوان خانه که در تراز چهارم  قرار گرفته و داخل و سقف آن نیز با کاغذ دیواری های الوان و گچ بری هایی به زیبایی زینت شده است.
عمارت بیرونی در 2 طبقه و در تراز سوم با ابعاد 12 در 24 ساخته شده بود که متاسفانه در حاضر دیگر اثری از طبقه دوم این عمارت دیده نمی شود! حمام اختصاصی شاه نیز در قسمت شمال غربی و در مرز میان اندرونی و بیرونی قرار داشته است.

بخش حرمسرا نیز شامل فضاهایی است که در گرداگرد حیاط ساخته شده و این دو حیاط با وجود شیبی با اختلاف سطح 3 متر طراحی است. وجود حوض هایی در  چهارقسمت کاخ و همچنین کانال هایی برای ارتباط حوض ها جلوه این قصر را دوچندان کرده است.

نابودی این کاخ تاریخی

این بنای تاریخی پر قدمت که در سال 1377 جز فهرست آثار ملی ایران  قرار گرفته، به دلیل بی توجهی و عدم رسیدگی و همچنین هوای سرد و پر بارش این منطقه تا میزان زیادی از بین رفته است.اما فدارسیون کوهنوردی، این بنا را که تنها طبقه اول آن باقی مانده، به محلی برای اقامت کوهنوردانی تبدیل کرد که از قُقه توچال به سمت شهرستانک می رفتند.