روستایی به نام روستای ایستا در طالقان وجود دارد که روستایی اسرار آمیز و عجیب است. همراه با الفبای سفر با این روستا بیشتر آشنا شوید.

عجیب ترین روستای ایران در اطراف تهران

در اطراف تهران روستایی قرار دارد که در آنجا زمان متوقف شده و مردم آن به ساده ترین شکل ممکن زندگی می کنند و از هیچ گونه امکاناتی استفاده نمی کنند. در این روستا که نام آن ایستا است و در شرق طالقان قرار دارد، سکوت حکمفرما بوده و کسی در کار دیگری دخالت نمی کند.
در این روستا هیچ خودرویی تردد نمی کنند و برای رفت و آمد از قاطر و اسب استفاده می کنند و تنها در مواقع ضروری از روستا خارج می شوند. اگر بر سر زمین و یا ملکشان مانعی به وجود آید برای آن دعوا نمی کنند بلکه آن را می بخشند و چشم پوشی می کنند.

 حتی زنان و کودکان آنها از خانه خارج نمی شود و کسی آنها را نمی بیند و از ورود خانمها نیز به روستا جلوگیری می کنند. زنان این روستا لباس سنتی می پوشند، هیزم جمع می کنند و برای تهیه نیازهای خود خودکفا هستند. تکنولوژی با مردم این روستا بیگانه است و آداب و رسوم سنتی گذشته در میان مردم این روستا حکم فرما است. روشنایی خانه های آنها در شب با فانوس‌های نفتی کوچکی است که در دوردست سو سو می کنند.

در مورد تاریخچه این روستا و مردمان آن باید گفت که حدود 30 سال قبل تعدادی از تبریزی ها در این محل گرد هم آمدند تا زندگی سنتی و به دور از مدرنیته بودن را آغاز کنند. آنها پیرو میرزا صادق مجتهد تبریزی، فقیه مشهور دوره مشروطیت هستند کسی که فتوای حرام بودن استفاده از ابزار تکنولوژیک، جدید و مدرن را داد و به گفته خودشان آنها در انتظار ظهور امام زمان(عج) هستند .

در متون مذهبی بیان شده است که تعدادی از یاران امام زمان(عج) در زمان ظهور از طالقان او را همراهی می کنند. مردم این روستا یا ساکنان کوی منتظران که حدود 9 خانوار هستند و تعدادش حدود 40 نفر است اعتقاد دارند که امام زمان در كنار كوه‌ها و رودخانه‌ها ظهور می کند.

 برای آشنایی با عجایب ترسناک ایران الفبای سفر را دنبال کنید.

برای مردم روستای ایستا مراسم عزا و عروسی یا جشن تولد، سالگرد ازدواج بی معنا است. آنها شناسنامه نداشته و جزو آمار جمیت ایران محسوب نمی شوند و خدمات دولتی را دریافت نمی کند و روزگار آنها از راه فروش زمینهای پدریشان در تبریز می گذرد، خانه های آنها نیز خشتی بوده و سیمان و آهن در آن به کار نرفته است.

آنها اوقات شرعی نماز را با شاخصه‌های خود استخراج می کنند و آغاز و پایان ماه رمضان را نیز با رویت خویش مشخص می‌کنند و به رویای صادقانه اعتقاد دارند.به زیارت امامان شیعه نمی‌روند چرا که استفاده از وسایل نقلیه را جایز نمی دانند. دعا و عبادت دسته‌جمعی ندارند و طبق رسم هر کسی باید به تنهایی دعا و مناجات  ‌کند. 

 فرزندان آنها پس از رسیدن به سن تکلیف مختار هستند که یا به تبریز بازگردند و یا با آنها زندگی کنند. این مردم باور و اعتقادات خود را در جایی تبلیغ نکرده و هیچ فعالیت اجتماعی و سیاسی ندارند.ساکنان روستای ایستا علت اصلی استفاده نکردن از تکنولوژی را شیوه زندگی مشابه به  کفار می دانند. به طور مثال به کسی که نیازمند خون است، خون اهدا نمی کنند زیرا آن را مجاز نمیدانند. مردم این روستا زندگی خود را از دیگر مردم دنیا جدا کرده وشیوه سنتی خود را ادامه داده و افراد غیر از خود را اهل بیرون می‌نامند و منتظر ظهور امام زمان می باشند.