در سالهای نه چندان دور، جزیره‌ی زیبایی در اقیانوس آرام قرار داشت که نام آن بانابا بود اما معدنچیان آن را به مرور به خرابه ای تبدیل کردند. اما چرا این جزیره بهشتی نابود شد؟ در ادامه الفبای سفر را دنبال کنید.

بانابا جزیره شگفت انگیزی که نابود شد

بنابا Banaba جزیره ایی واقع در اقیانوس آرام بود که توسط معدنچی ها تبدیل به خرابه شد. این جزیره بین گینه نو و هاوایی قرار داشت و تا قبل از اینکه اروپاییان به آن وارد شوند جزیره مرجانی بود با گیاهان و گلهای رنگارنگ، طبیعتی حیرت انگیز و حیاط وحش مختلف و جامعه ای که با مردم جزیره کریباتی ارتباط نزدیکی داشت.

یک معدنیاب نیوزلندی در سال‌ ۱۹۰۰ به نام آلبرت اِلیس در کمپانی جزایر اقیانوس آرام کار می‌کرد، او یک روز متوجه شد که سطح بانابا از گوان سنگین پوشیده شده که در طول زمان به سنگ‌های با خلوص بالای فسفات تبدیل شده است. در همان دوره زمانی بود که در جزیره‌ی نوارو که در تصرف آلمانیها بود نیز فسفات کشف شد.

در آن موقع بانابا جزیره‌ای تحت حکومت بریتانیا بود، بنابراین کمپانی جزایر اقیانوس آرام با یک کمپانی معدنی ادغام شدند و کمپانی جدیدی به وجود آورند که نام آن کمپانی فسفات اقیانوس آرام بود. این کمپانی تشکیل شد تا از جزایر اقیانوسی یعنی نوارو و بانابا فسفات استخراج کند.آنها توافق کردند که مردم بانابا به مدت ۹۹۹ سال، سالانه ۵۰ پوند در ازای دادن حق استخراج فسفات از این جزیره دریافت کنند. نتیجه تشکیل کمپانی فسفات اقیانوس آرام آن شد که استخراج فسفات در این جزایر، سود بسیار زیادی را برای این کمپانی به همراه آورد. ( مجله گردشگری الفبای سفر را دنبال کنید.)

با شروع جنگ جهانی دوم ، ژاپن به جزیره‌ی بانابا حمله کرد و مردم محلی این جزیره را مورد شکنجه و آزاد شدید قرار دارد. تعدادی از مردم  بانابا کشته شدند و عده ایی دیگر نیز به اردوگاه‌ها فرستاده شدند.پس از اتمام جنگ، جمعیتی نزدیک به دو هزار نفر در این جزیره باقی مانده بودند که انگلیسها آنها را به جزیره‌ی رابی در جزایر فیجی فرستادند. به عبارتی دیگر چونکه ژاپنیها خانه ساکنین این جزیره را خراب کرده بودند بریتانیایی‌ها آنها را به محلی دیگر انتقال دادند.

ساکنین باقی مانده بانابا آخرین مانع در مقابل شرکت‌ها برای استخراج فسفات‌ها از سطح جزیره بانابا بودند. پس از انتقال مردم این جزیره به جزیره‌ی رابی، بریتانیا مجددا کار استخراج فسفات را آغاز کردند و تمام فسفات موجود در جزیره را تا سال ۱۹۷۹ استخراج کردند.علاوه بر استخراج تمام فسفات‌ها، این معدن‌یابی و استخراج منجر شد تا ۹۰ درصد جزیره به سنگلاخ و راه‌هایی باریک تبدیل و چهره‌ی آن به کلی نابود گردد. جزیره‌ی نوارو هم به سرنوشت بانابا دچار شد.

اهالی بانابا در سال ۱۹۷۱، انگلستان را مسئول عدم امکان بازسازی جزیره دانستند و از آن‌ها تقاضای غرامت کردند. دادگاه نیز دولت انگلستان را موظف به پرداخت خسارت کرد تا آسیبهای وارد شده به این جزیره جبران شود، انگلستان نیز غرامتی به مبلغ ۶٫۵ میلیون پوند برای خسارت به جزیره بانا پرداخت کرد.

وقتی کریباتی در سال ۱۹۷۹ از انگلستان اعلام استقلال نمود، نزدیک به ۲۵۰ نفر از اهالی بانابا به صورت داوطلبانه از جزیره‌ی روبی مجددا به بانابا بازگشته و همچنان در آنجا زندگی می‌کنند. با اینکه بانابا بخشی از کریباتی به شمار می رود، این مردم مایحتاج زندگی خود را از دستمزدی که از فیجی دریافت می کنند تأمین می‌کنند. 

در این شرایط نیز در مورد شرایط جزیره، هنوز عده‌ای از سیاستمداران اختلاف دارند.اون دسته از مردم بانابا که در جزیره‌ی روبی زندگی می‌کنند می خواهند که بانابا از کریباتی جدا شده و به فیجی بپیوندد و عده‌ای دیگر درخواست می کنند که بانابا از هر دو جزیره کریباتی و فیجی اعلام استقلال کرده و خود به تنهایی مستقل گردد. در عین حال در مورد بازگشایی معادن فسفات صحبت‌هایی انجام شده، ولی این پیشنهاد منجر به جدایی‌های زیادی بین اهالی بانابا شده است. ( با الفبای سفر از قیمت تورهای خارجی مطلع شوید)